FREDI BREUNIG

Fredis Glosse

Schaltjohr unn Fastenzeit (Mundart)

27.02.2024
N Duurschdich iss, weil heuer Schaltjohr iss, bekanntlich der 29. Februar. Soweit, so gut. Ärgerlich halt bloß, däss der vermaledeit“ Schaltdooch fast ömmer nei die Fastenzeit fällt. Domit müsse die Leut‘, die in die Fastenzeit keen Alkohol trinke, noch een Dooch länger aushalt als soo scho. Owwer gut, scho verständlich, n 32. Mai, 32. Juli odder 32. August konns halt nedd geb. Dann scho ehrer n 31. April odder 31. Juni. Sei’s drum. Die Fasterei iss für vill Leut‘ a schwerre unn entbehrungsreiche Zeit. Däss doss scho ömmer so woor, zeigt a Blick in interssante Gschichtlich aus dem Klosterleben. Bekannt döfft jo sei, wie s Starkbier entstanne iss. Die Mönche musste in der Fastenzeit off feste Nahrung verzicht unn hömm dodrömm Storkbier gebräut. Doss woor stork, gehaltvoll und doodrömm nahrhaft. Sie worrn sich owwer nedd sicher, ob doss erlaubt iss, unn hömm a Prob zum Papst gscheggt. Bis es Bier in Rom ookomme iss, worsch verdurbe unn hodd furchtboor gschmeckt. Also hodd der Papst gsocht: „Woss so schmeggt, konn nur Buße gsei!“ Odder Maultaschen: a Mönch hodd in die Fastenzeit Flääsch gricht, owwer gewössd, däss er doss in die Fastenzeit nedd ess döff. Also hodd er sei Flääsch glee g’hackt unn in n Teig versteggelt. So hodd’s der Herrgott nedd gsenn unn mer kanns g’ess. Domit woor der Noome „Herrgottsbscheißerle“ geburrn. Der Hammer owwer die folchend Gschicht. Seit dem Konstanzer Konzil (1414-1418) woor gloor: alles, woss im Wasser labbt, wird als Fisch gezählt. Und Fisch‘ senn in die Fastenzeit jo schließlich erlaubt. Also hömm findige Mönche glenne Säulich nei n Klössderbrönn gschmesse unn se dürrt ertränkt. Schlimm! Dann hodd sich der Abt über n Spanferkelbroode bekreuzigt unn gsocht: "Baptisto te carpem“ („Ich taufe dich Karpfen"). Anschließend iss der „Karpfen“ mit Genuss verspeist wurrn. Raffiniert! Abschließend die bis jetzt ungeklärt‘ Frooch, worömm geizige Männer gern n 29. Februar heiern? Ganz eefoch: weil se dann weder Silberne, noch Goldene Hochzich feier‘ müsse. Recherts aus: Hochzeitstage nooch 4, 8, 12, 16 unn 24 Johr. Wenn die Fraa dann scho Silberhochzich feier well, seecht er schroff: „Entweder gscheit odder goor nedd!“ Unn wenn die Göttergattin dann vier Johr später ookünnt, senn scho 28 Johr römm unn er lehnt mit der lapidaren Begründung ab: „Jetzt hobb ich aa kee Lust merr, zu feiern.“ Servus, der Eustach.

<< zurück